Pustynia kojarzy sie nam przede wszystkim z brakiem wody. ale od dzisiaj kojarzy mi rowniez wszechogarniajaca mnie cisza.rzadko sie zdarza, zeby piramidy mozna bylo ogladac bez setek, podarzajacych twoim sladem, turystow, przepychajacymi sie, aby dostac sie do srodka, zrobic sweet focie, ktora umieszcza po powrocie na fb.
W kierunku Bisharaiyaa
Asfaltowa droga. 4 godzina drogi scisnieci jak sardynki. na 2 siedzeniach siedza 3 osoby. na 3- 4. 9 osob w jednej toyocie land cruiser! w pewnym momencie kierowce zwalnia, zjezdza na pobocze i wykonuje manewr zawracania. przegapilismy zjazd . w oddali widac piramidy. tylko jak sie do nich dostac, kiedy nie ma zadnej drogi...? oczy bola od wpatrywania sie w piasek. wreszcie widzimy slady kol, zjezdzamy. land cruiser tylko ostro zawarczal i zwiekszajac obroty silnika, pokonal nastepne pagorki i wzniesienia.
wspinamy sie po wydmach. niektorzy dostaja zadyszki. scena jak z indiana johnsa. zdobywajac nastepny piaszczyscy szczyt, spogladamy na "nieodkryte przez nikogo "cuda swiata- sudanskie piramidy, młodsze od słynnych egipskich poprzedniczek o ponad 2000 lat.
Budowa sudańskich piramid zaczęła się bowiem, gdy władcy leżącego tam królestwa Napata podbili Egipt pod koniec VIII w. p.n.e. i zobaczyli grobowce dawnych królów Egiptu.
Władza Napaty nad Egiptem trwała tylko kilkadziesiąt lat, ale
wprowadzony w Sudanie zwyczaj budowy piramid przetrwał wiele stuleci,
podczas których postawiono ich około 220, czyli o sto więcej niż w
Egipcie. Najbardziej imponujący kompleks sudańskich piramid powstał w
Meroe między 270 rokiem p.n.e. a 350 r. n.e.
Piramidy z Meroe były jednak znacznie skromniejsze od egipskich.
Najwyższe miały 20-24 m wysokości, a w dodatku ich ściany wznosiły się
pod bardzo stromym kątem, przez co miały dużo mniejszą kubaturę, niż
egipskie o tej samej wysokości.Na koniec- przejazdza na wielbladzie i kupno pamiatek. przeciez to ich jedyny zarobek, a turystow jak na lekarstwo.... na szczescie- dla nas
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz